วัดประชาสันติ

เชิญร่วมงานมุทิตาสักการะอายุครบ 68 ปี ท่านพระครูโพธิธรรมประภาส(พระอาจารย์เชือน ปภสฺสโร) ณ วัดประชาสันติ ตำบลท้ายช้าง อำเภอเมือง จังหวัดพังงา ด้วยท่านพระครูโพธิธรรมประภาส เจ้าอาวาสวัดประชาสันติ ซึ่งเป็นพระครูเถระผู้ใหญ่ เป็นที่เคารพสักการะของศิษยานุศิษย์และพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ซึ่งได้มีอายุ 68 ปีในวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2555 คณะศิษยานุศิษย์ได้พร้อมใจกันจัดงานมุทิตาสักการะทำบุญครบอายุ 68 ปี

พิธีกวนข้าวมธุปายาส ตำนานข้าวมธุปายาส ตำนานข้าวมธุปายาส มาจากเรื่องของ นางสุชาดา ธิดาเศรษฐี ณ หมู่บ้านเสนานี ใกล้ตำบลอุรุเวลาเสนา โดยนางสุชาดาได้บวงสรวงขอบุตรชายต่อเทวดาประจำต้นไทร เมื่อได้บุตรชายตามประสงค์แล้ว นางจึงให้คนตระเตรียมทำข้าวมธุปายาสเพื่อนำไปเป็นพลีถวายแก่เทวดา ที่บันดาลให้นางได้บุตรชาย แต่ก็ได้ถวายแด่ นักบวชสิทธัตถะ ผู้ประทับนั่งใต้ร่มไทรนั้น โดยนางเข้าใจว่าเป็นรุกขเทวดาที่แสดงตนมาเป็นนักบวช เนื่องจากมีลักษณะงาม นางจึงน้อมข้าวมธุปายาสนั้นเข้าไปถวาย ครั้นนักบวชสิทธัตถะได้บอกความจริงแก่นางแล้วนางก็ยิ่งมีใจศรัทธา จึงได้ถวายข้าวนั้นทั้งถาด นักบวชสิทธัตถะได้นำข้าวมธุปายาสมาแบ่งเป็น ๔๙ ก้อน

ห้องอบสมุนไพร ทางวัดประชาสันติมีห้องอบสมุนไพรสำหรับบำบัด และรักษาโรคไว้บริการ สำหรับบุคคลที่ป่วยไข้ ไม่สบาย สามารถหาเวลามาอบสมุนไพรกับทางวัดได้ โดยปกติก็เปิดบริการทุกวัน มีฆราวาสมาใช้บริการกันอยู่เสมอๆ และผู้ที่เคยมาอบสมุนไพรแล้วก็บอกกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่าสุขภาพดีขึ้น กระปรี้กระเปร่าอาการป่วยไข้ต่างๆ ก็ดีขึ้น หากมีเวลาก็จะหาโอกาสมาอบสมุนไพรที่วัดประชาสันติเป็นประจำ    

ประวัติพระครูโพธิธรรมประภาส หรือ พระอาจารย์เชือน ปภัสสโร     เกิดเมืองใต้ พระอาจารย์เชือน ปภัสสโร เป็นเจ้าอาวาสรูปที่ 3 ของวัดประชาสันติ ภูมิลำเนาเดิมเป็นคนจังหวัดพังงา มีบ้านเกิดอยู่ที่ตำบลบางเตย อำเภอเมือง จังหวัดพังงา บิดาชื่อนายเลื่อน เกษร มารดาชื่อนางแดง เกสร มีพี่น้องด้วยกัน 7 คน คือผู้หญิง

มูลนิธิโพธิธรรมประภาส มูลเหตุ ทางวัดได้ระดมความคิดของบุคคลหลากหลายอาชืพมาประชุมหารือกัน โดยมีวัตถุประสงค์หลักคือการจัดตั้งชมรมโพธิธรรมประพาสที่วัดประชาสันติเพื่อเป็นสื่อกลางในการช่วยเหลือสังคมที่ภาครัฐยังมองไม่เห็น เพื่อช่วยบุคคลที่ได้รับความเดือดร้อน ให้บรรเทาลงไปได้บ้าง ความคิดริเริ่มที่ก่อให้เกิดชมรมโพธิธรรมประพาสเนื่องด้วย มีชาว อ. พระแสง จ. สุราษฎร์ธานี ได้เข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาลพังงาซึ่งในขณะนั้นเป็นการรักษาฟรี (อนาถา) เนื่องด้วยเห็นว่าทางโรงพยาบาลวินิฉัยโรคดีอีกทั้งแพทย์และพยาบาลต่างก็ดูแลเอาใจใส่ผู้ป่วยด้วยความรักความเมตตา ต่อมาไม่นานผู้ป่วยก็เสียชีวิต เงินก็หมดไปกับค่าใช้จ่ายต่างๆ คนป่วยคนอื่นๆก็ช่วยเรื่ยไรเงินกันคนละเล็กคนละน้อยเพื่อไปซื้อหีบใส่ศพ ประมาณตี 4 ลูกชายของผู้ป่วยก็ไปซื้อหีบใส่ศพจากวัดประชาสันติ เจ้าอาวาสมอบหีบใส่ศพให้เค้าโดยไม่คิดเงิน ทำให้เค้ามีความปลาบปลื้มก้มลงกราบแทบเท้าท่านเจ้าอาวาส เนื่องด้วยเหตุนี้